لاستیک سیلیکونی ✔️ + خرید و قیمت + معرفی کامل

لاستیک سیلیکون، الاستومری با کارایی بالا است که با ترکیبی غیرعادی از خواص مختلف مشخص می‌شود. این ویژگی شامل موارد متعدد مانند عملکرد در دمای بالا، دوام، خواص عایق الکتریکی عالی و همچنین شفافیت است. اما، چه چیزی لاستیک سیلیکونی را به ماده‌ای با کارایی بالا در چندین بخش تبدیل می‌کند؟ خواص و کاربردهای کلیدی آن چیست؟ ما در این بخش اطلاعات فنی دقیق در مورد لاستیک‌های سیلیکونی یک دیگر از انواع لاستیک های نسوز صنعتی را در مقاله گرد آورده‌ایم تا پس از خواندن این مطلب، به اطلاعات مورد نیاز خود در این حوزه دست یابید.

تاریخچه سیلیکون و لاستیک های سیلیکونی

در سال 1823، شیمیدان سوئدی، یونس جکوب برزلیوس، برای اولین بار موفق شد سیلیکون را به تنهایی جدا کند و سیلیکو فلورور پتاسیم (K2SiF6) را با مقدار زیادی پتاسیم فلزی پردازش کند. او در ادامه تحقیقات خود، سیلیکون را در کلر گرم کرد که احتراق شدیدی داشت. نتیجه تحقیق او تولید تتراکلرید سیلیکون بود، که هنوز هم برای تولید سیلیکون استفاده می شود.

در سال 1854، هنری سنت کلر دویل سیلیکون کریستالی را تولید کد. در سال 1930، جی اف هاید اولین تحقیق را برای تولید سیلیکون های تجاری انجام داد. در سال 1940، فردریش استنلی کیپینگ، شیمیدان انگلیسی، با استفاده از تحقیقات هاید، نام این ماده را "سیلیکون" گذاشت، زیرا آنها "موادی چسبنده" بودند. کیپینگ استفاده از الاستومر سیلیکون را بنا نکرد و معتقد بود هیچ کاربرد عملی برای این ماده وجود ندارد.

در این بین R. Müller و E.G. روچو، در موسسه تحقیقات صنعتی ملون، روش‌های مختلفی را برای سنتز سیلیکون‌ها ایجاد کردند که می‌توان از آنها در مقیاس صنعتی استفاده کرد. در همان دهه، دکتر J. Franklin Hyde از Corning Glass اولین محصول تجاری سودمند سیلیکونی را تولید کرد، یک رزین سیلیکونی برای آغشته کردن و پوشش دادن پارچه شیشه ای مورد استفاده در عایق الکتریکی. در سال 1949، جیمز رایت، مهندس جنرال الکتریک، به دنبال جایگزینی برای لاستیک بود. او روغن سیلیکون را با اسید بوریک مخلوط کرد و محصول تجاری شد و Silly Putty نام گرفت. این یکی از پرفروش ترین اسباب بازی های تاریخ بوده است.

در سال 1969، نیل آرمسترانگ از چکمه هایی با زیره سیلیکونی استفاده کرد تا اولین رد پا را روی ماه ایجاد کند.

در سال 1970، ، لاستیک سیلیکون مایع LSR توسعه یافت.

در سال 1980، سیلیکون ها نقش مهمی در پیشرفت فناوری های جدید مبتنی بر ریزپردازنده ایفا کردند: سیلیکون ها از محصولاتی که در معرض گرمای بیش از حد شدید قرار دارند محافظت می کنند.

در سال 1990، اولین لنزهای تماسی با هیدروژل سیلیکون ساخته شد، و اکنون، در قرن بیست و یکم، سیلیکون ها همه جا هستند: شامپو، قالب های پخت و پز، پوشش های صفحه نمایش تلفن های هوشمند، ریزپردازنده ها، پانل های فتوولتائیک و غیره.

کیورینگ

در حالت عادی، لاستیک سیلیکون یک ژل یا مایع بسیار چسبنده است. برای تبدیل آن به جامد، باید پخت، ولکانیزه یا کاتالیز شود. این کار معمولاً در یک فرآیند دو مرحله‌ای در نقطه تولید به شکل دلخواه و سپس در یک فرآیند طولانی پس از پخت انجام می‌شود. همچنین می توان آن را قالب گیری تزریقی یا چاپ سه بعدی کرد.

لاستیک سیلیکونی ممکن است توسط یک سیستم پخت کاتالیز شده با پلاتین، یک سیستم پخت تراکم، یک سیستم درمان پراکسید یا یک سیستم پخت اکسیم سخت شود. برای سیستم پخت کاتالیز شده با پلاتین، فرآیند پخت را می توان با افزودن گرما یا فشار تسریع کرد.

ویژگی‌های منحصر به فرد لاستیک سیلیکون

این محصول یک الاستومر بادوام و بسیار مقاوم (مواد لاستیک مانند) تولید شده از سیلیکون (پلیمر) همراه با مولکول‌های دیگر مانند کربن، هیدروژن و اکسیژن است. ساختار آن همیشه یک ستون فقرات سیلوکسان (زنجیره سیلیکون-اکسیژن) و یک بخش آلی متصل به سیلیکون را شامل می‌شود. بنابراین، خواص این نوع لاستیک بسته به این موارد می‌تواند بسیار متفاوت باشد: گروه های آلی (متیل، وینیل، فنیل، تری فلوئوروپروپیل یا گروه های دیگر)، ساختار شیمیایی.

در مقایسه با لاستیک آلی، لاستیک سیلیکونی در ساختار خود پیوند Si-O دارد و از این رو در موارد زیر بهتر عمل می‌کند:

• مقاومت در برابر حرارت
• پایداری شیمیایی
• عایق برق
• مقاومت در برابر سایش
• قابلیت آب و هوا و همچنین مقاومت در برابر ازن

توانایی این نوع لاستیک‌ها

لاستیک‌های سیلیکونی می‌توانند در دمای 50- تا 350 درجه سانتی‌گراد (بسته به مدت زمان قرار گرفتن در معرض دما) مقاومت کنند. قطعات ساخته شده از این لاستیک‌ها زمانی که برای مدت طولانی در معرض باد، باران و اشعه UV قرار می‌گیرند، عملا هیچ تغییری در خواص فیزیکی ایجاد نمی‌کنند. بر خلاف اکثر لاستیک‌های آلی، لاستیک‌های سیلیکونی تحت تأثیر ازن نیز قرار نمی‌گیرد. ویژگی‌های خاص این مواد ناشی از ساختار مولکولی منحصربه‌فرد آنها است که می‌توانند دارای خواص معدنی و آلی باشند.

ساختار سیلیکون

سیلیکون یا  پلی‌سیلوکسان پلیمرهایی هستند که شامل ترکیبات مصنوعی ساخته شده از واحدهای تکرار شونده سیلوکسان هستند، که زنجیره ای متناوب از اتم‌های سیلیکون و اتم‌های اکسیژن است که با کربن، هیدروژن و گاهی برخی عناصر دیگر ترکیب شده‌است.

سیلیکون به صورت جامد یا مایع وجود دارد که در مقابل حرارت و بسیاری از مواد شیمیایی مقاوم است.

ساختار مولکولی لاستیک‌های سیلیکونی

با این ویژگی‌های منحصر به فرد، لاستیک سیلیکونی به طور گسترده در صنایعی مانند هوافضا، خودروسازی، ساخت و ساز، پزشکی، E&E، فرآوری مواد غذایی و غیره مورد استفاده قرار می‌گیرد. لاستیک‌های سیلیکونی به طور کلی در کاربردهای مختلفی به عنوان الاستومرها، چسب‌ها و درزگیرها، گلدان‌ها و ترکیبات کپسوله سازی استفاده می‌شوند. این ماده برای اولین بار توسط Dow Corning (در حال حاضر 100% زیرمجموعه Dow) در سال 1943 معرفی شد.

مزایای لاستیک سیلیکونی

از مزایای لاستیک سیلیکونی به موارد زیر می‌توان اشاره کرد.

1. مقاوم در برابر آب و رطوبت
2. عایق الکتریکی
3. انعطاف پذیری بالا
4. مقاومت شیمایی
5. مقاومت در برابر دمای بالا

انواع مختلف لاستیک‌های سیلیکونی

گروه‌های آلی در لاستیک‌های سیلیکونی ممکن است متیل، وینیل، فنیل یا گروه‌های دیگر باشند. طبق استاندارد ASTM D1418، که سیستم طبقه‌بندی یا نامگذاری عمومی را برای شبکه‌های لاستیکی پوشش می‌دهد، لاستیک‌های سیلیکونی به صورت زیر طبقه بندی می‌شوند:

• گروه متیل - همچنین به عنوان الاستومر/لاستیک دی متیل سیلیکون یا به سادگی لاستیک متیل سیلیکون نیز شناخته می‌شود.
• گروه‌های متیل و فنیل - همچنین به عنوان الاستومر/لاستیک متیل فنیل سیلیکون یا لاستیک فنیل سیلیکون نیز نامیده می‌شود.
• گروه‌های متیل و وینیل – که نام دیگر آن الاستومر/لاستیک متیل وینیل سیلیکون است.
• گروه‌های متیل، فنیل و وینیل با نام PVMQ
• گروه‌های فلوئورو، وینیل و متیل و یا لاستیک فلوئوردار یا لاستیک فلوروسیلیکون.

تفاوت لاستیک سیلیکون با لاستیک معمولی

لاستیک معمولی دارای پایه کربن به کربن است که می تواند آن را در برابر ازن، اشعه ماوراء بنفش، گرما و سایر عوامل که لاستیک سیلیکونی می تواند به خوبی تحمل کند، حساس کند. این موضوع باعث می شود که لاستیک سیلیکونی یکی از الاستومرهای انتخابی در بسیاری از محیط های حساس باشد. نفوذپذیری سیلیکون نسبت به گازها در مقایسه با سایر لاستیک‌ها بسیار بیشتر است که استفاده از آن را در برخی مناطق محدود می‌کند.

لاستیک سیلیکون بسیار بی اثر است و با اکثر مواد شیمیایی واکنش نشان نمی دهد و برای شرکت در فرآیندهای بیولوژیکی در دسترس نیست. زیست سازگار، ضد حساسیت است که آن را برای محصولات مراقبت از نوزاد و به طور کلی در تماس با غذا مناسب می کند. لاستیک سیلیکون یک راه حل قابل اعتماد (برخلاف لاستیک و الاستومرهای ترموپلاستیک) برای مشکلات تعامل بین مواد اصلی فعال است. پایداری شیمیایی آن مانع از تأثیر آن بر روی هر بستری که با آن در تماس است (پوست، آب، خون، مواد مؤثره و غیره)