پارچه نسوز، یکی از مواد بسیار مهم در بسیاری از صنایع است که به دلیل ویژگیهای منحصر به فرد خود، به طور گسترده در صنایع انرژی، فضا، حفاظت از آتش، پزشکی و غذایی استفاده میشود. برای اطمینان از عملکرد بهینه و ایمنی پارچه نسوز، تستهای مختلفی برای بررسی رفتار آن در برابر شرایط مختلف انجام میشود. در این مقاله، به بررسی روشهای تست پارچه نسوز در برابر اشتعال، حرارت، انفجار، خوداطفا، شکاف، آب گیری و شستشو پرداخته شده است. با مطالعه این مقاله، مخاطبان با روشهای مختلف تست پارچه نسوز آشنا خواهند شد و بهترین روشها برای بررسی کیفیت و عملکرد پارچه نسوز را در شرایط مختلف خواهند شناخت. همچنین می توانید روش های تولید پارچه نسوز را در این مقاله بخوانید.
تست اشتعال
تست اشتعال پارچه نسوز یکی از روشهای مورد استفاده برای ارزیابی خواص آتشسوزی پذیری پارچههای نسوز است. در این تست، نمونه پارچه در معرض شعله ورقههای گازی قرار میگیرد و زمانی که شعله از پارچه خارج شد، ارزیابی میشود که آیا پارچه سوخته یا نسوخته است.
این تست برای سنجش و مقایسه خواص آتشسوزی پذیری پارچهها به کار میرود و در بسیاری از استانداردها و مشخصات فنی صنعتی، به عنوان یکی از معیارهای مهم در این حوزه ذکر شده است.
تست اشتعال پارچه نسوز، با استفاده از دستگاههای خاصی انجام میشود که شامل یک شعلهگیر، یک تایمر و یک محفظه شیشهای برای حفاظت اپراتور از شعله است. در این دستگاه، نمونه پارچه در معرض شعله قرار میگیرد و زمانی که شعله از پارچه خارج شد، زمانی که پارچه سوخته یا نسوخته است را ثبت میکند.
استفاده از تست اشتعال پارچه نسوز برای ارزیابی خواص آتشسوزی پذیری پارچههای نسوز، در انواع مختلفی از صنایع از جمله صنعت خودروسازی، هوافضا، پوشاک، صنایع نظامی و غیره به کار میرود.
تست رفتار در برابر حرارت
پارچههای نسوز به دلیل ویژگیهای آتشنشانی بالا و مقاومت به حرارت، در کاربردهایی مانند لباسهای ایمنی، پوشاک خدماتی و محصولات مشابه کاربرد دارند. برای اطمینان از اینکه پارچههای نسوز مطابق با استانداردهای آتشنشانی هستند و در برابر حرارت ورودی مقاومت دارند، تستهای مختلفی انجام میشود. تست رفتار در برابر حرارت یکی از این تستهاست که در آن پارچههای نسوز با شرایط حرارتی مختلف مواجه میشوند و عملکرد آنها به عنوان پارچههای نسوز بررسی میشود.
یکی از روشهای استفاده شده برای تست رفتار در برابر حرارت پارچههای نسوز، استفاده از آزمایشگاه مجهز به تجهیزات آتشسوزی است. در این آزمایش، پارچههای نسوز با شرایطی که در یک حریق وجود دارد مواجه میشوند و عملکرد آنها در برابر آتش بررسی میشود. در این آزمایش، میزان اکسیژن موجود در محیط، دما و زمان آتشسوزی مشخص میشود و با استفاده از تجهیزات آتشسوزی، شرایط حرارتی مطابق با یک حریق شبیهسازی میشود.
همچنین، برای تست رفتار در برابر حرارت، میتوان از تست فلزات سرد استفاده کرد. در این تست، پارچههای نسوز در تماس با سطوح فلزی با دمای پایین قرار میگیرند و سپس به طور کنترل شده با یک منبع حرارتی مواجه میشوند.
تست انفجار
تست انفجار یکی از روشهای مهم برای ارزیابی عملکرد و ایمنی پارچه نسوز است. در این تست، پارچه نسوز در معرض شوک حرارتی قرار گرفته و عملکرد آن در برابر انفجار بررسی میشود. این تست به منظور بررسی مقاومت پارچه نسوز در برابر شوک حرارتی ناشی از حریق، انفجار یا صدمات دیگر مورد استفاده قرار میگیرد.
روش انجام تست انفجار به شکل زیر است:
- پارچه نسوز را در یک محفظه قرار داده و از یک طرف آن را محکم میبندند.
- سپس یک گاز فشرده (مثل هیدروژن) درون محفظه قرار داده میشود.
- با افزایش فشار داخل محفظه، پارچه نسوز تحمل فشار را از خود نشان میدهد.
- در نهایت، فشار داخل محفظه به حدی افزایش مییابد که پارچه نسوز منفجر میشود.
- پس از انفجار، پارچه نسوز مورد بررسی قرار میگیرد و تحلیل میشود.
در نتیجه تست انفجار، عملکرد پارچه نسوز در شرایط شوک حرارتی قابل بررسی و ارزیابی میشود. این تست برای محصولات پارچه نسوزی که در برابر شرایط خطرناکی مانند حریق، انفجار و یا شوک حرارتی قرار دارند، انجام میشود.
تست خوداطفا
تست خوداطفا (Self-extinguishing test) یکی از روشهای ارزیابی خواص پارچههای نسوز است. در این تست، پارچه نسوز مورد آتش قرار میگیرد و پس از از بین رفتن منبع حرارتی، سرعت انفجار و ادامه دادن آتش روی پارچه ارزیابی میشود.
برای انجام این تست، ابتدا نمونه پارچه نسوز باید با حرارت بالا تر از دمای نقطه ذوب آن تابانده شود. سپس، پارچه نسوز در معرض یک منبع حرارتی قرار میگیرد و زمانی که آتش روی پارچه ظاهر شد، منبع حرارتی از پارچه نسوز برداشته میشود. سپس، سرعت انفجار و ادامه دادن آتش روی پارچه بررسی میشود تا مشخص شود که آیا پارچه نسوز قادر به خاموش شدن آتش است یا خیر.
تست خوداطفا یکی از روشهای مورد استفاده برای بررسی عملکرد پارچههای نسوز در مواجهه با حرارت و آتش است. این تست برای سازمانهای استاندارد سازی از جمله ASTM (انجمن آزمایش و مواد استاندارد آمریکا) و ISO (سازمان بین المللی استاندارد) اهمیت زیادی دارد و نتایج به دست آمده از آن در صنایعی مانند خودروسازی، هوافضا و صنایع نظامی بسیار مورد توجه قرار میگیرد.
تست شکاف
تست شکاف یکی از روشهای معمول برای ارزیابی پایداری و مقاومت پارچههای نسوز در برابر شکستن یا ترکیدن است. این تست برای بررسی نقاط ضعف و قوت پارچههای نسوز و همچنین تعیین کیفیت و کارایی آنها استفاده میشود. در این تست، یک شکاف در پارچه نسوز ساخته میشود و سپس با استفاده از ماشین آزمایشگاهی، قدرت مقاومت آن در برابر شکستن و ترکیدن اندازهگیری میشود.
روش تست شکاف به صورت زیر است:
- در ابتدا، یک شکاف در پارچه نسوز ساخته میشود. این شکاف میتواند به صورت خطی با یک ابزار تیز و نازک یا به صورت دایرهای با یک سوزن سرامیکی ایجاد شود.
- سپس نمونه پارچه نسوز در ماشین آزمایشگاهی قرار داده میشود.
- نمونه پارچه نسوز با یک فشار قابل تنظیم به سمت شکاف فشار داده میشود. این فشار به طور تدریجی افزایش مییابد تا زمانی که شکستگی یا ترکیدگی در پارچه ایجاد شود.
- نیروی مورد نیاز برای شکستن یا ترکیدن پارچه نسوز با استفاده از سیستم اندازهگیری قدرت اندازهگیری میشود.
مزیت اصلی استفاده از تست شکاف برای ارزیابی پارچههای نسوز این است که این تست به صورت استاندارد و با روش های علمی انجام میشود و نتایج به دقت بالایی ارائه میشود.
تست آبگیری
تست آب گیری یکی از روشهای مهم برای ارزیابی عملکرد و کیفیت پارچههای نسوز است. هدف از انجام این تست، بررسی توانایی پارچه نسوز در جلوگیری از ورود آب و رطوبت به داخل سطح پوشش دهنده است. این تست میتواند برای انواع پارچههای نسوز اعم از سیلیکونی، پلیاستر، فیبرکربن و … انجام شود.
روش آزمایش به این صورت است که نمونه پارچه نسوز به شکل مستطیلی بریده میشود و سپس به یکی از طرق زیر در معرض آب قرار میگیرد:
۱- آب شلیکی: پارچه در برابر آب با فشار بالا مانند شلیک آب یا پمپاژ قرار میگیرد.
۲- آب شسته شده: پارچه در آب آشامیدنی به مدت مشخصی قرار میگیرد.
۳- آب استاتیک: پارچه در آب ثابت به مدت مشخصی قرار میگیرد.
بعد از اتمام زمان قرار گرفتن در معرض آب، نمونه پارچه از آب خارج شده و وزن آن اندازه گرفته میشود. در نهایت، توانایی پارچه نسوز در جلوگیری از ورود آب و رطوبت به داخل سطح پوشش دهنده با محاسبه تغییر وزن پارچه پس از آزمایش بررسی میشود.
تست آب گیری پارچه نسوز از اهمیت بالایی برخوردار است زیرا پارچههای نسوز به عنوان پوشش دهندههای حریقزا، باید از ورود آب به داخل سطح خود جلوگیری کنند تا کارایی و عمر مفید آنها حفظ شود.
تست شستشو
تست شستشو یکی از مهمترین تستهایی است که برای ارزیابی عملکرد پارچههای نسوز صورت میگیرد. هدف از این تست بررسی عملکرد پارچه نسوز در شرایط شستشوی مکرر است. در این تست، پارچه نسوز به مدت زمان مشخصی در محیطی با دمای و رطوبت مشخص و در حضور محلولهای شوینده و با استفاده از دستگاههای شستشوی خاص، شسته میشود. سپس پارچه تحت شرایط خشککنی و اندازهگیری تغییرات طول و عرض آن قرار میگیرد. همچنین برای ارزیابی تغییر در خواص فیزیکی و شیمیایی پارچه نسوز قبل و بعد از تست شستشو، از تکنیکهایی مانند طیفسنجی فرابنفش مرئی (UV-Vis)، طیفسنجی تبدیل فوریه مادون قرمز (FTIR) و میکروسکوپ الکترونی (SEM) استفاده میشود.
تست شستشو در سه مرحله انجام میشود. مرحله اول پیششستشو است که در آن پارچههای نسوز در محیطی با دمای و رطوبت مشخص و با حضور محلولهای شوینده به مدت ۲۴ ساعت قرار میگیرند. مرحله دوم، شستشو با دستگاه است که در این مرحله پارچه نسوز با دستگاه شستشوی خاصی شسته میشود. در مرحله سوم، پارچه نسوز تحت شرایط خشککنی قرار گرفته و پس از آن اندازهگیری تغییرات طول و عرض آن انجام میشود.
منابع:
Flame Retardant Textile Materials: Technologies and Applications
Flammability Handbook for Plastics, Fifth Edition
Standard Test Method for Surface Burning Characteristics of Building Materials
Standard Test Method for Fire Characteristics of Materials and Products
Standard Test Method for Determining the Ignition Temperature of Plastics
خرید خوبی از شما داشتیم. پرفروش باشید.
راهنمایی هاتون هنگام مشاوره تلفنی عالی بود.
شما پیج اینستا هم دارین؟
مطلبتون بسیار مفید بود.
سلام عالی بود.
چقد خوبین شما 👌🏻
چه خوب که با حوصله برای خرید محصولات مشاوره دادید. کارتون درسته.
خیلی سایت خوبی دارین.
همکاری با شما تجربه خیلی خوبیه
عاااااااااااالی بود
این موضوع رو خیلی خوب پوشش دادید. افرین به شما